Reis 2019-1
Reis 2019
Update 1: 3 weken Patagonië 
29 januari - 19 februari
We zijn er!

Officieel de 1e stappen gezet op Chileense bodem. Na 3 vluchten komen we toch wel wat gaar aan in Punta Arenas. Onze 1e indruk van deze stad doen we op vanuit de taxi. Ons gevoel? Arm, industrieel en niet bepaald gezellig. We komen uiteindelijk bij onze B&B aan waar een ouder echtpaar ons verwelkomt in hun huis waar ze ook wat kamers verhuren. 

Om tegen de jetlag te vechten maken we een rondje door de stad en eten we uiteindelijk heerlijke ceviche en sushi bij een tentje om de hoek van onze B&B. Daar drinken we natuurlijk ook onze 1e pisco sours.

De 2 dagen die we hier verblijven bezoeken we onder andere de lokale vismarkt. Beneden zijn er welgeteld 3 kraampjes open. Op de 1e verdieping zijn er wat restaurantjes waar je lekker zou kunnen eten. Of wij nou de verkeerde restaurant keuze maken of dat dit een zwaar overschatte toeristische attractie is geworden, het eten smaakt ons totaal niet en wat teleurgesteld gaan we weer op pad. 

We verkennen de begraafplaats die immens groot is met enorme graven en 'huizen' om de overledenen te eren. Tot slot gaan we nog op pad naar een uitkijkpunt over de stad. De stad valt ons best tegen, er is weinig te zien hier in het uiterste zuiden van Chili, er is weinig sfeer en we krijgen het gevoel dat mensen hier vooral wonen, omdat er werk te krijgen is. Gelukkig smaken de taartjes tijdens onze pauze in een cafeetje wel uitstekend:)
Mirador Dorotea, Puerto Natales

Vanuit Punta Arenas kan je eigenlijk maar 1 kant op en dat is omhoog. We boeken een bus naar Puerto Natales en deze comfortabele busrit van 3 uur geeft ons een goede indruk van de omgeving waarin we beland zijn. Uitgestrekte pampa's met in de verste verte geen leven te bekennen. Nou ja, menselijk leven dan. Margot kan haar ogen bijna niet geloven als er naast de weg een mooi lama-achtig beest staat. Verschrikt vraagt ze zich af of die wel echt is. Maar later zien we er nog meer zien en uiteindelijk leren we dat dit Guanaco's zijn. Mooie bruingekleurde wilde lama's. Ook zien we nog Nandoe's (Rhea's) staan, een soort struisvogel, die we hier toch niet helemaal hadden verwacht. 

In Puerto Natales hebben we een fijn hostel. In dit oude vissersdorpje is niet veel te beleven. De grote trekpleister in dit gebied is het nationaal park Torres del Paine. In dit park kan je meerdaagse wandelingen doen, hiervoor moet je wel 6 maanden van te voren campings boeken via 3 hele omslachtige websites. Dit hebben we thuis geprobeerd, maar toen zat het helaas al vol. Je kan natuurlijk ook dik geld neerleggen bij een tour organisatie die van te voren een aantal camping plaatsen opkoopt maar daar hadden we geen trek in. 

Puerto Natales is voor ons nu een noodzakelijke stop om naar El Calafate door te reizen. We lezen over een korte hike in de buurt van het dorpje en we willen onze benen alvast opwarmen voor de hikes die ons nog te wachten staan. En zo vetrekken we naar Mirador Dorotea. 

Een taxi brengt ons naar het startpunt van de wandeling en met de chauffeur spreken we een tijd af dat hij ons weer op komt halen. We hebben alleen een indicatie van hoe lang de wandeling moet duren en op basis daarvan vragen we hem om ons na 2,5 uur weer op te halen. Hij vraagt tot 2 x toe "seguro?" maar zegt uiteindelijk dat hij er zal zijn. We zijn nog onwennig hier en weten dus niet of hij er daadwerkelijk zal staan maar dat zijn zorgen voor later. 

We lopen het terrein op van de boer die heel 'vriendelijk' toestaat dat de toeristen over zijn erf naar het begin van de hike lopen. Nou ja vriendelijk, hij houdt lachend zijn hand op en elke toerist betaald hem 5000 Chileense pesos om de wandeling te kunnen starten. Toch zo'n €6,50 per persoon. Maar goed we willen de wandeling graag doen en sponsoren hem graag. 

Via wat weilanden met koeien en kalfjes(!) beginnen we aan de toch wel heel steile klim. Hijgend en puffend vragen we ons af hoe we überhaupt hikes gaan volhouden van 18km lang als we nu al uitgeput zijn. Toch zetten we door en bereiken uiteindelijk het uitkijkpunt en worden niet teleurgesteld. Een mooi uitzicht op Puerto Natales, het water en de bergen daarachter. We zoeken nog naar Condor's maar die laten zich helaas niet zien.

Nadat we weer naar beneden zijn gelopen kijken we nog even rond op het erf van de boer en mogen we net als alle andere toeristen in een hutje broodjes en thee drinken. Het geeft ons een leuk inkijkje in hun dagelijkse leven. 

We waren ruim binnen de 2,5 uur weer terug en op de afgesproken tijd met de taxi-chauffeur staan wij keurig te wachten bij de weg. Nadat de eerste minuten wegtikken beginnen we toch wel sterk te twijfelen of de chauffeur inderdaad wel terugkomt om ons op te pikken. Maar na een minuut of 8 komt er inderdaad een taxi en brengt onze chauffeur ons weer keurig terug naar het hostel. We trakteren onszelf op een heerlijk diner bij Lenga en wanneer ze horen dat we pas getrouwd zijn krijgen we heel lief een kleine flesje Cava mee wanneer we vertrekken.
Hola Argentina! 

Zoals gezegd vetrekken we vanuit Puerto Natales na 1 dag door richting El Calafate. De rit duurt ongeveer 5 uur en brengt ons niet alleen in een nieuwe stad maar ook in een nieuw land; Argentinië.

De route is prachtig en in 5 uur tijd komen we welgeteld langs 1 klein gehucht maar verder niets dan uitgestrekte pampa's. Onvoorstelbaar dat je zo'n stuk kan rijden zonder iets tegen te komen! Af en toe zien we een fietser ploeteren tegen de harde wind, wat een hel als je deze afstanden moet fietsen in deze omstandigheden, respect! Wederom spotten we weer aardig wat Guanaca's en Nandoe's onderweg en samen met de 7 zussen boeken van Lucinda Riley gaat de tijd best snel.
Laguna Nimez Reserve

Wanneer we aankomen in ons 1e plekje in Argentinië, El Calafate, verkennen we meteen het natuurpark Laguna Nimez Reserve. Hier kan je goed vogels spotten en we zien al snel een aantal flamingo’s staan. In de verte en in de lucht spotten we ook nog Ibissen, heel bijzonder dachten we... wanneer we teruglopen naar onze B&B zien we ze echter gewoon in een groenstrookje langs de weg. Maar dat geeft niks, het was een leuk uitstapje met mooie natuur en omgeving. 
Estancia Rio Mitre

Voor de volgende dag boeken we een tour naar de gletsjer Perito Moreno. We kiezen voor een tour die niet over de hoofdweg gaat maar een alternatieve route neemt door de bergen langs diverse ranches. 1 daarvan is Estancia Rio Mitre en daar maken we een stop. We fotograferen de omgeving een beetje en opeens horen we wat lawaai van achter het huis vandaan komen. Margot besluit te gaan kijken en ziet precies een gaucho zijn paarden naar de ranch drijven, een mooi gezicht!
Perito Moreno Glacier

Na de ranch rijden we verder richting Perito Moreno Gletsjer. Bij de tour zit een wandeling in richting de gletsjer. We stoppen op een klein parkeerhaventje met een mooi uitzicht op de gletsjer. Daarna duiken we de bosjes in en wandelen we welgeteld 5 minuten door een bos(je) achter een paar slome Koreanen aan. Bij de start stond nog een bord dat dit het leefgebied van de puma is, waarschijnlijk neergezet om de wandeling wat indukwekkender te maken want het stelt echt niets voor. We lopen al snel weer langs de waterkant over kiezels en na 10 minuten zijn we bij de plek waar de boten richting de gletsjer vertrekken. Als je het ons vraagt was de wandeling vooral een omslachtige manier om bij de boot te komen. 

Met de boot varen we dichtbij de gletsjer en af en toe breken er flinke stukken af. Dit afkalven is normaal en hoort erbij maar aangezien het vandaag uitzonderlijk warm is zal het wel wat meer smelten en afkalven dan normaal. 

Na de boot rijden we richting het platform vanwaar je een mooie uitzicht hebt op de gletsjer. Waarschijnlijk zelfs beter dan vanaf de boot. We besluiten voor de verandering eens niet alle wandelroutes langs de gletsjer te doen maar gewoon staand in het zonnetje dit natuurverschijnsel te aanschouwen. Het is hier prachtig!
Torre Fitz Roy - El Chalten

Vanuit El Calafate nemen we weer de bus naar El Chalten, een dorpje dat bekend staat om de mooie hikes die je er kan doen en dat is dan ook precies ons plan. We slaan flink boodschappen in in El Calafate en zijn van plan om 5 dagen te hiken en kamperen in de bergen. Bij aankomst in het dorp gaan we naar een camping en zetten we voor het eerst ons tentje op. Wanneer die staat gaan we op zoek naar avondeten, wat een heerlijke burger wordt bij B&B burgers. Bij terugkomst op de camping ziet Tom dat onze tent een beetje raar staat. Nadere inspectie vertelt ons dat 1 van onze tentstokken doormidden is gebroken. Best apart voor zo’n dure tent! En ja, het waait wel maar ook weer niet zo hard dat alle tentstokken hier als luciferhoutjes breken. We balen flink en weten even niet wat we moeten doen. We fixeren de 2 delen en hopen dat het voldoende is voor de nacht. 

We realiseren ons wel dat hiken met deze tent waarschijnlijk niks gaat worden. Misschien is de wind wel harder in de bergen en wat als 1 van de andere stokken het dan begeeft? Daar gaat ons plan! 

Maar zoals we inmiddels weten is reizen ook omgaan met teleurstellingen en flexibel zijn. We besluiten vanuit het dorp diverse dagtochten te doen wat zeker ook heel goed mogelijk is. Nadeel is natuurlijk wel dat je 2 x de afstand loopt dan wanneer je in de bergen kampeert, maar het is niet anders. Voordeel is wel dat we in het dorp kunnen eten en gewoon kunnen douchen. En zolang onze tent nog staat maakt niemand ons wat.

Onze 1e hike is naar Laguna los Tres, beter bekend als de hike naar Torre Fitz Roy. Deze bergtoppen zijn nog bekender geworden doordat Patagonia Outdoor Clothing ze gebruikt heeft voor hun logo. Het is een prachtige wandeling met een hele steile klim op het eind maar het uitzicht maakt alles goed!
Mirador de Los Condores

Na onze pittige hike nemen we een dag rust, wat onze knieën en benen zeker kunnen waarderen. Het weer wordt er niet beter op en naast dat het nog harder is gaan waaien gaat het ook regenen. We besluiten onze opties in het dorp te verkennen en komen bij een leuke hosteria terecht waar we voor een mooie prijs een kamer kunnen boeken. In de regen breken we de tent af en verkassen we naar de andere kant van het dorp. Wat voelt dit als een verademing. Dat kamperen is best leuk en ook kunnen we wel even zonder luxe maar kamperen met een kapotte tentstok, harde wind, regen en hele koude nachten is toch andere koek. Zoals de legendarische nummer 14 al zei; elk nadeel heeft zijn voordeel. 

Na een dagje rust doen we een korte hike naar Mirador de los Condores. We denken een aantal keer de condor al gespot te hebben maar zijn er niet 100% zeker van. We zagen op de kaart van het dorp dit uitkijkpunt staan en dachten nog, die naam zal wel niets betekenen. Haha we hadden er niet meer naast kunnen zitten. Voordat we überhaupt aan de wandeling beginnen zien we al condors en we genieten een tijd lang van deze vogels, die gracieus op de thermiek van de wind vliegen.
Laguna Torre

Na weer een dagje rust zijn we klaar voor de volgende hike. Deze keer gaan we op weg naar Laguna Torre. De wandeling is minder zwaar maar ook wel een beetje saai. We lopen hele stukken door een vallei en het landschap verandert nauwelijks. Maar ook hier is de beloning het weer dubbel en dwars waard. Eenmaal aangekomen bij de Laguna kan je nog een stuk langs de bergkam, die best wel steil is, dichterbij de gletsjer komen. Dit doen we dan ook ondanks dat er echt enorme windvlagen zijn. Gelukkig is de windrichting gunstig zodat we niet van de berg af worden geblazen. Wanneer we bij het uitkijkpunt komen, worden we verrast door een condor die langs vliegt. We kunnen hem nog net vastleggen met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond! Wow!
Loma del Pliegue Tumbado

Last but not least! Onze laatste hike heeft een hele moeilijke naam: Loma del Pliegue Tumbado. Deze zou ons een mooi uitzicht moeten bieden op de bergen van onze eerdere hikes. Het is echter wel een wandeling met de meeste hoogtemeters en dat hebben we geweten.
De wandeling begint prachtig door groene heuvels met wat verdwaalde koeien. Vanwege de felle zon vandaag lassen we vaak een pauze in, die hebben we nodig! 

Na een tijdje komen we in een bos met allemaal vallende rupsen en inderdaad horen we continue rupsen vallen. Er liggen er zo veel op de grond dat het onmogelijk is om er niet op te gaan staan. Af en toe valt er 1 op ons die we dan snel weer met een takje van ons afwerpen, je huid schijnt namelijk te gaan jeuken als je in contact komt met die beestjes. 

Wanneer we eindelijk het vallende rupsenbos achter ons laten rusten we even uit op een grasveldje met wat stroopwafeltjes van Cher. Het grasveldje loopt licht omhoog en we denken dat we er bijna zijn na dit heuveltje. Maar daar komen we een beetje bedrogen uit. Het is echt nog een roteind naar de top en stap voor stap gaan we als 2 berggeitjes gestaag door. Eenmaal boven hebben we weer een spectaculair uitzicht, dit gaat nooit vervelen! 

Op de top eten we onze empanadas op en schieten we wat foto’s, daarna beginnen we aan de terugtocht van voorlopig onze laatste hike. 
Puerto Natales

Vanuit El Chalten gaan we via El Calafate terug naar Puerto Natales. We willen kijken of we daar nog een dagwandeling kunnen doen in Torres del Paine. De weersvoorspellingen zijn erg slecht, alleen maar regen. We twijfelen erg of we deze ‘must see’ volgens alle reisgidsen links moeten laten liggen of niet. Uiteindelijk beslissen we niet te gaan. Ten eerste omdat de entree en bus/tour ernaartoe best prijzig is. Ten tweede omdat er echt alleen maar regen is voorspeld wat niet echt gunstig is als je mooie uitzichten wilt hebben en ter derde omdat we van diverse kanten vernemen dat het vergelijkbaar is met de dingen die we in El Chalten hebben gezien. 

Dus gaan we als alternatief een klein rondje wandelen door het dorp en eten we bij een niet toeristisch visrestaurantje. Eenmaal terug in het hostel spreken we een stel uit Australië die wel met de bus naar het park zijn gegaan maar eenmaal aangekomen werd hen doodleuk verteld dat het park dicht is. Op Facebook zien we op een filmpje dat er een weg is overstroomd. We komen er niet achter wat de exacte reden is maar zijn blij dat dit ons bespaard is gebleven. 
We lummelen nog een dagje in het dorp en vertrekken daarna naar de airport. Onze vlucht gaat naar Santiago, we overnachten daar en pakken de volgende ochtend een vlucht naar Montevideo in Uruguay waar Pietertje uiteindelijk ook aankomt! 
Share by: